همه انسان ها در اولین برخورد با یکدیگر ، تا حدی شخصیت طرف مقابلشان را از روی البسه و وضع ظاهری وی می سنجند که اغلب وضع ظاهری بهتر منجر به بهتر قضاوت شدن می شود حتی اگر درون آن فرد چنین نباشد . این نوع نگرش را می توان به بنا ها نیز بسط داد ، دیدن ساختمانی با نمایی مجلل و پاکیزه بذر این فکر را که ساکنان این ساختمان نیز انسان هایی آراسته و منظمند را در ذهن بینندگان می کارد و از سوی دیگر نمایی نا مناسب عکس این تفکر را بوجود می آورد ، حتی اگر در واقع چنین نباشد . بنای یک ساختمان در ابتدای امر فقط حکم حفاظی برای ساکنین در برابر خطرات خارجی بود ، در امان ماندن از دست مهاجمین ، گرما ، سرما ، باران و سایر عوامل مشابه ، اما با تکامل روند خانه سازی ، انسان دریافت که نما و دیوارها نیاز به مجراهایی برای ورود و خروج نور ، هوا و صدا دارند . از این روی با تعبیه پنجره ها روی دیوارها ، نمای ساختمان وارد مرحله تازه ای شد . با گسترش شهرها و تمایل انسان به زیبایی در ذات خود ، بشر به فکر تزیین نمای محل زندگی خود افتاد . این تفکر تا قریب به 2 قرن پیش با توجه به فرهنگ و عقاید مردم هر شهر ، امکانات طبیعی آن خطه و نیازهایشان بطور کامل رعایت میشد . مثلا در شهرهای شمالی ایران ، با توجه به بارندگی فراوان و وجود جنگل های انبوه ، خانه های ساخته شده به نحوی با این 2 اِلِمان در ارتباط بودند ، خانه های کویری به دلیل شرایط جوی و وجود سنگ و خاک رس به نحوی دیگر این اصول را رعایت می کردند تا اینکه با سفر شاهان قاجاری و متجددین به غرب ، روشی نصفه و نیمه وارد فرهنگ و معماری ایرانی شد که نه ویژگی های معماری اسلامی – ایرانی را داشت و نه به درستی محاسن معماری غربی را پیاده می ساخت ، در نتیجه اکنون شاهد شهرهای کنونی کشورمان هستیم که هریک از ساختمان های آن با دیگری فرق داشته و این تضاد به حدی ناخوش آیند است که مراجع ذیصلاح – مانند شهرداری – در پی تعدیل و پاکسازی آن می باشد . از مهمترین مواد تشکیل دهنده نمای ساختمان های کنونی ایران می توان به آجر ، مرمر ، تراورتین ، شیشه ، سیمان ، گچ ، کامپوزیت ، استرچ متال یا پنل های آلومینیومی ، آهنی ، مسی و استیلی اشاره کرد . وجه مشترک همگی این مواد آلودگی آن ها در برابر آلاینده های زیست محیطی و عوامل طبیعی می باشد . همانطور که لباس یک فرد ، هرچقدر هم که پر ظرافت و گران باشد ، ولی در زمان کثیفی کم ارزش است ، نمای یک ساختمان نیز در زمان آلودگی ارزش خود را از دست می دهد ، لذا نیاز به نظافت و شستشو دارد . امروزه به دلیل وجود ساختمان های سر به فلک کشیده ، تمیز کردن این ابنیه امری کاملا تخصصیست که منجر به پیدایش پدیده نماشویی شده است . هریک از این ساختمان ها می توانند با کمک نماشویی زیبایی روز اول خود را بدست آورند . نماشویی به کمک ابزاری پیشرفته همانند واترجت و واترسندبلاست انجام می پذیرد ، افراد متخصص این کار ، علاوه بر استفاده از بالابر و داربست ، در صخره نوردی نیز ماهر بوده و به کمک طناب های مخصوص به پاک سازی نمای یک بنا می پردازند . نماشویی یکی از زیر مجموعه های کفسابی می باشد و معمولا مجموعه های کفسابی ، تیمی نیز متشکل از متخصصان نماشویی دارند . کفسابی نیز امری مهم برای حفظ زیبایی نمای داخلی ساختمان های مذکور می باشد . سطحی شفاف ، یکدست و پاکیزه کف های سنگی ، بتنی و چوبی سبب افزایش دو چندان زیبایی نمای داخلی یک ساختمان می گردد .